VII Ogólnopolska Konferencja Biblioterapeutyczna,I X edycja opolska ,,Biblioterapia we wzmacnianiu rezyliencji” już za nami. Trzydniowe spotkanie dydaktyków i praktyków, psychologów, pedagogów, terapeutów, literaturoznawców, wydawców i bibliotekarzy. Analiza mechanizmów, zasad, zależności dyskomfortu psychicznego wpływającego na nasz subiektywny odbiór świata i poczucia dobrostanu był przedmiotem rozważań w bloku merytorycznym pierwszego i trzeciego dnia konferencji. Drugi zaś dzień był zbiorem przykładów dobrych praktyk wpływających na sposób modelowania dobrego życia i dbania o wzmocnienie odporności psychicznej na zdarzenia, sytuacje stresowe. Wzmacnianie rezyliencji literaturą terapeutyczną- to naczelne zadanie biblioterapii w profilaktycznym i terapeutycznym działaniu stanowiące ważne narzędzie dla wychowawców, pedagogów i psychologów. Liczba 140 osób reprezentantów różnych środowisk z ok.30 miast Polski potwierdza wagę mocy terapeutycznej literatury. Trzy dni to w sumie 8 wykładów,18 warsztatów ułożonych w czterech blokach czasowych, spektakl teatralny, panel dyskusyjny. 16 zaangażowanych prelegentów. Uroczystego otwarcia konferencji dokonali : dyrektor Opolskiego Centrum Edukacji – Pan Bartłomiej Piechaczek, Wicemarszałkini Pani Zuzanna Donath-Kasiura, wicedyrektor ds.bibliotecznych Pan Rafał Rippel i prezes Polskiego Towarzystwa Biblioterapeutycznego Pani Justyna Jurasz. Profesjonalizm merytoryczny konferencji i towarzysząca mu atmosfera dialogu, życzliwości i wspóltowarzyszenia w wytwarzanym dyskursie między prelegentami a odbiorcami wpływa na wyjątkowość tej konferencji. Inspirowanie do rozbudowania warsztatów biblioterapeutycznych metodyków i praktyków,to główny cel każdego spotkania szkoleniowego organizowanych konferencji na którą kolejna edycję organizatorzy zapraszają wszystkich zainteresowanych już za rok.
Sprawy organizacyjne
Bagaż
Istnieje możliwość pozostawienia bagażu w Pedagogicznej Bibliotece Wojewódzkiej w Opolu w Pracowni Biblioterapii (s. nr 6) przed rozpoczęciem konferencji.
Od godz. 8.30 do 11.00 – Bagażownia konferencyjna będzie czynna.
Podczas trwania konferencji bagaże zostaną przewiezione do Ośrodka Szkoleniowego w Niwkach i Recepcji i tam będą czekały na swoich właścicieli.
Parking
Osoby, które na konferencje przyjeżdżają samochodem informujemy, że najlepsze miejsca parkingowe obok Urzędu Marszałkowskiego (gdzie w pierwszym dniu odbywa się konferencja) znajduje się przy Muzeum Polskiej Piosenki, lodowisku Toropol przy ul. Barlickiego 13 lub obok Teatru im. J. Kochanowskiego.
Noclegi
Uczestnicy konferencji zostają zakwaterowani w Ośrodku Szkoleniowym w Niwkach w pokojach 2- osobowych z łazienkami.
Na wyposażeniu łazienek znajdują się suszarki do włosów i ręczniki.
Kiermasz
Kiermasz książek
W drugim dniu konferencyjnym w Ośrodku Szkoleniowym w Niwkach odbywać się będzie kiermasz książek wydawnictw: Dwie Siostry, Gdańskiego Wydawnictwa Psychologicznego i Wydawnictwa Mamania.
Istnieje możliwość dokonania zakupów z odroczonym terminem płatności. Prosimy o przygotowanie danych do faktury.
Muzea
Muzeum Uniwersytetu Opolskiego, Wieża Piastowska, Katedra, Opolski Akropol
28.09.2023 – zwiedzanie Muzeum Uniwersytetu Opolskiego
30.09.2023 – spacer po Opolu z przewodnikiem. W planach zwiedzanie m.in. Wieży Piastowskiej.
Spacer rozpocznie się od zwiedzania od Amfiteatru – z możliwością wejścia do środka. Następnie uczestnicy wejdą na Wieżę Piastowską, zwiedzanie trwa ok. 30 minut.
Po Wieży Piastowskiej spacerkiem przejdą Opolską Wenecją – wzdłuż Młynówki, podejdą pod Katedrę, której na chwilę obecną nie można zwiedzać, gdyż trwają tam największe prace archeologiczne w Polsce. Następnie przejdą na Rynek i obejrzą dookoła Ratusz w stylu renesansu włoskiego. Potem podejdą do Kościoła oo Franciszkanów i zwiedzą kaplicę piastowską św. Anny.
Później podejdą na Wzgórze Uniwersyteckie – tam znajduje się Skwer Artystów i Opolski Akropol. Następnie przejdą na Plac Wolności a z tamtego miejsca przez Most Groszowy do Amfiteatru.
Czas zwiedzania ok. 2 godziny.
Teatr
,,Kotka na gorącym blaszanym dachu” w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu
Uczestnicy w pierwszym dniu konferencyjnym biorą udział w spektaklu teatralnym pt. ,,Kotka na gorącym blaszanym dachu” w Teatrze im. Jana Kochanowskiego w Opolu – godz. 19.00.
,,Kotka na gorącym blaszanym dachu” (wystawiana w Polsce również jako ,,Kotka na rozpalonym blaszanym dachu.” ang. Cat on a Hot Tin Roof) – sztuka teatralna autorstwa Tennessee Williamsa, wystawiona po raz pierwszy 24 marca 1955 roku w Morosco Theatre w Nowym Jorku. Williams otrzymał za nią Nagrodę Pulitzera w dziedzinie dramatu za rok 1955. W 1958 roku została zekranizowana w postaci cieszącego się dużą popularnością filmu. Polska prapremiera teatralna miała miejsce 10 listopada 1972 roku w Teatrze Powszechnym w Łodzi.
Opis
Sztuka rozgrywa się na wielkiej plantacji bawełny, gdzieś w delcie Mississippi. Akcja trwa jeden wieczór, w czasie którego swoje 65. urodziny obchodzi niezwykle bogaty właściciel plantacji. Przez ostatnie lata podupadał on na zdrowiu, a nawet podejrzewano u niego złośliwy nowotwór. W dniu swoich urodzin dowiaduje się jednak, że biopsja nie wykazała nowotworu, co jest dla niego ogromną ulgą. Nie wie jednak, że jest oszukiwany przez swojego lekarza i dzieci – w rzeczywistości jest kwalifikuje się wyłącznie do opieki paliatywnej.
Prawdę o chorobie ojca znają jego dwaj synowie, którzy przybywają na urodziny wraz ze swoimi bliskimi. Starszy Gooper, który zawsze miał z ojcem bardzo trudne relacje, wyjechał z rodzinnych stron do Memphis, tam został wziętym prawnikiem i ojcem piątki dzieci, szóste zaś jest w drodze. Jego żoną jest Mae, pozornie słodka, a w rzeczywistości złośliwa i wyrachowana kobieta. Oboje chcą skłonić ojca, aby to im zapisał cały swój majątek. Początkowo wydaje się to o tyle prostym zadaniem, że jedynym konkurentem Goopera do spadku jest jego młodszy brat Brick, były sportowiec, który po kontuzji był przez pewien czas komentatorem sportowym, ale popadł w nałóg alkoholowy. Na domiar złego Brick i jego żona Margaret (zwykle określana zdrobnieniem Maggie) pozostają bezdzietni, rodzina zaś huczy od plotek o ich nieudanym pożyciu seksualnym.
Akcja sztuki składa się z trzech zasadniczych części, z których dwie pierwsze grane są przez pary aktorów niemal zupełnie w duetach. Pierwsza stanowi długą rozmowę Bricka i Margaret, ukazującą smutną prawdę o ich związku. Choć Maggie jest bardzo atrakcyjna i silnie pożąda męża, od dawna już ze sobą nie sypiają. Brick otwarcie sugeruje, aby Maggie znalazła sobie kochanka lub wręcz odeszła od niego. Na to jednak kobieta absolutnie nie chce się zgodzić, choć wcześniej zdradziła męża z jego najlepszym przyjacielem, obecnie już nieżyjącym. Druga część to podobnie długa rozmowa Bricka z jego ojcem, również stanowiąca swego rodzaju próbę przepracowania wzajemnych relacji. Wreszcie część trzecia, rozgrywająca się już po ujawnieniu prawdy o chorobie ojca, stanowi psychodramę w szerszym rodzinnym gronie, związaną z jednej strony z walką o spadek, a z drugiej z ogromną rozpaczą matki, która wie, że wkrótce stanie się wdową
Tytuł
Tytuł sztuki zostaje wyjaśniony już w jej pierwszym akcie jako metafora, za pomocą której Margaret określa swoją sytuację uczuciową. Czuje się nieszczęśliwa w swoim małżeństwie i cierpi jak kotka na gorącym blaszanym dachu, ale jednocześnie, mimo zachęt męża, nie chce zeskoczyć z dachu, czyli rozstać się z nim. W dalszej części tekstu Maggie jeszcze kilkakrotnie określa samą siebie mianem kotki.